Kοινές δράσεις να αναπτυχθούν στον προοδευτικό χώρο, παντού...

Του Χάρη Τσιόκα. Βιώνουμε ως ενημέρωση, ένα ατελείωτο γαϊτανάκι πιέσεων και αντιφάσεων γύρω από την κρίση, τα μέτρα και τις εξελίξεις ,στη...

Του Χάρη Τσιόκα.

Βιώνουμε ως ενημέρωση, ένα ατελείωτο γαϊτανάκι πιέσεων και αντιφάσεων γύρω από την κρίση, τα μέτρα και τις εξελίξεις ,στη χωρά και στην Ευρώπη, ανάλογα με το μέσο και τις οικονομικές επιδιώξεις.
Ο διάλογος έχει γίνει πλέον άγονος, τραχύς, αδιέξοδος. Στο πολιτικό πεδίο, οι διαχωριστικές γραμμές είναι εικονικές, προσχηματικές, μικροκομματικές.
Στο βομβαρδισμό λοιπόν των εκβιαστικών διλλημάτων ή των αντιδράσεων θυμού/άμυνας, είναι ανάγκη να ξαναμπεί στο τραπέζι των συζητήσεων ένα ερώτημα που συνοψίζεται στην έκφραση:
Ποιο είναι το θέμα;
Μπορεί να είναι απλά ευρώ ή δραχμή ,όταν το σύνολο των επιστημονικών, πολιτικών και οικονομικών δυνάμεων στην Ευρώπη ή στην Ελλάδα αναγνωρίζουν:
ότι η επιλογή της δραχμής ή της εξόδου συνιστά δραματικές απώλειες όχι μόνο στην Ελληνική οικονομία, αλλά και σε βάρος των δανειστών, της ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής ή της Γερμανικής ακόμα οικονομίας,
Oτι μια τέτοια επιλογή μονομερούς ρήξης με το ευρώ, δεν είναι αριστερή, προοδευτική, σοσιαλιστική επιλογή, γιατί συνιστά κορύφωση των αδικιών σε βάρος της μεσαίας τάξης, των εργαζομένων, των αδυνάτων και σε τελική ανάγνωση σε βάρος της πραγματικής οικονομίας και των δικτύων κοινωνικής προστασίας.
Είναι προφανές λοιπόν, ότι το θέμα είναι η λύση στο πρόβλημα της κρίσης! ότι χρειάζεται ένα σχέδιο εξόδου που εκ των πραγμάτων αφορά και την Ευρώπη, και την Ελλάδα, έχει αναφορά στους πολίτες, την παραγωγή και τις κοινωνικές τάξεις. Με απλά λόγια ,η ενημέρωση και τα διλλήματα που τίθενται υπ' όψιν των πολιτών, σχετίζονται με τις οικονομικές επιδιώξεις αυτών που τα θέτουν.
Ποια λοιπόν είναι η αντίθεση που μας καλούν οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης να πάρουμε θέση;
Η έξοδος από την κρίση ή το μνημόνιο;
Το σκηνικό για τον πολίτη έγινε μνημόνιο η όχι!
Πρόκειται για ένα δίλλημα, που αφαιρεί τον κοινωνικό και αναπτυξιακό χαρακτήρα του προβλήματος της κρίσης, ακυρώνει τις διαφορετικές επιδιώξεις του δίπολου πρόοδος ή συντήρηση και διευκολύνει όσους, είτε με το Ευρώ, είτε με τη δραχμή θεωρούν ευκαιρία την κρίση για την αναδιανομή του πλούτου, τις άνευ όρων εκποιήσεις και την εμπορευματοποίηση κοινωνικών, δημόσιων αγαθών.
Θυμίζω ότι τα μνημόνια, είναι σχέδια αντιμετώπισης προβλημάτων που τα διαμορφώνουν συσχετισμοί δύναμης!
Ασφαλώς, σε μια πολιτεία που θα είχε πολύπλευρες δομές ενημέρωσης του πολίτη, το δίλλημα δε θα ήταν μνημόνιο ή όχι μνημόνιο, αλλά με ποιο σχέδιο, δηλαδή με ποιο περιεχόμενο οικονομικών πολιτικών, με ποιες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις ,μπορεί να υλοποιηθεί. Σε ποιους επιμερίζονται οι επιπτώσεις, με ποιο χρονοδιάγραμμα και με ποιες εθνικές, ευρωπαϊκές, κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες.
Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια, με αφορμή την κρίση και αίτια τις άδικες κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις, η αντίθεση περιορίστηκε στο δίλημμα, μνημόνιο ή όχι μνημόνιο, εκχωρώντας τη διαχείριση της κρίσης στις παρασιτικές και συντηρητικές δυνάμεις.
Αυτή είναι η ευθύνη της αριστεράς, των σοσιαλιστών, της κεντροαριστεράς και της δημοκρατικής παράταξης. Θόλωσε ο κοινωνικός προσανατολισμός και μετατράπηκε σε κοινωνική ρευστότητα, με θύματα τη μεσαία τάξη, τους εργαζόμενους, το κοινωνικό κράτος, τα δημόσια αγαθά , το δημόσιο πλούτο, το πολιτικό σύστημα και τις συνεργασίες.
Σύγκλιση λοιπόν για μια άλλη προοδευτική πρόταση! Να αφορά την πραγματική οικονομία, τη δίκαιη συμμετοχή στην παράγωγη, το κοινωνικό κράτος, την αξιοποίηση του δημόσιου πλούτου και των αγαθών, το νέο πατριωτισμό, τον πολιτικό και κοινωνικό προσδιορισμό, τις ευρωπαϊκές αντιθέσεις ,τις συνεργασίες κτλ.
Χρειάζεται μια νέα Εθνική λαϊκή και παραγωγική ενότητα! Αγωγός είναι ο διάλογος που πρέπει να ξεκινήσει και οι κοινές δράσεις που πρέπει να αναπτυχθούν στον προοδευτικό χώρο, παντού! Στα κόμματα, στα συνδικάτα, στα κοινωνικά δίκτυα, στις επιστημονικές και παραγωγικές δυνάμεις.
Γιατί οι διαφορές των δυνάμεων του κεντροαριστερού χώρου, δεν μπορούν να πολώνουν και να διαιρούν, αλλά να ενώνουν!